Willien van Dam

‘Als ik mensen en poppen bij elkaar zie – dan ben ik blij’

Oorspronkelijk opgeleid tot leerkracht en tot pastoraal begeleider (hbo bachelor theologie, geestelijke zorgverlening) heb ik altijd gezocht naar wat werkelijk betekenis voor mensen heeft. Gebruik makend van (oude) verhalen, metaforen en rituelen, wilde ik een andere laag raken.
Ook voorbij alle verschillen in levensbeschouwing, taal of gewoontes.  Maar ik liep altijd tegen de grenzen op van taal. Ik zocht iets waarmee ik me kon uitdrukken en kon het lange tijd niet vinden.

Tot die ene dag in Praag – waar ik tijdens een wandelvakantie oog in oog kwam te staan met een viertal marionetten. Ik wist het meteen: die horen bij mij. Ze maakten me zo vrij om mezelf te laten zien. Ze gaven me zo’n nieuwe taal om me uit te drukken. Het was het startpunt van een enorme fascinatie en ontdekkingstocht. 

In de die jaren daarna ben ik teruggegaan naar Praag voor een intensieve ‘Summerschool’ waar ik de kneepjes van het vak leerde van marionettenbouwers en houtsnijders. Met deze basiskennis heb ik mij vervolgens zelf verder ontwikkeld. Zie meer bij: ‘vormgeving en design’. 

Poppen kunnen iets bewerken wat ik bij niets anders tegenkom: ze ontwapenen mensen en brengen echt contact tot stand. Ze overbruggen verschillen en laten maskers afzetten. Ze laten je glimlachen om jezelf en verbeelden wat je soms moeilijk onder woorden kunt brengen.
Het ‘ongewone’ contact tussen mens en pop is altijd grensverleggend, intuïtief en betekenisvol!

Ook hier kan de eenvoudige vorm net zo waardevol zijn als de productie waar ik maanden aan werk. Van beide word ik ontzettend blij. Ik deel mijn passie en missie graag met je! Bel me gerust om eens kennis te maken.